ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΠΛΑΤΩΝΑ (ΑΞΙΟΧΟΣ)

ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΘΑΝΑΤΟΥ ΑΞΙΟΧΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ:

ΑΞΙΟΧΟΣ: Αὐτὰ ἔτσι ἔγιναν, Σωκράτη, καὶ ἐγὼ βέβαια ἀπὸ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν βαρέθηκα τὸ βῆμα καὶ κανὲν πρᾶγμα δὲν μοῦ ἐφάνη πιό ἐνοχλητικὸν ἀπὸ τὴν πολιτικήν. Αὐτὸ εἶναι φανερὸν εἰς ὅσους ἠκολούθησαν τὸ ἔργον τοῦτο. Διότι ἐσὺ μὲν ὁμιλεῖς ἔτσι διότι παρατηρεῖς τὰ πράγματα ἀπὸ μακρυά, ἡμεῖς ὅμως τὰ γνωρίζομεν ἀκριβέστερον διότι ἔχομεν πεῖραν. Διότι ὁ λαός, φίλε Σωκράτη, εἶναι ἀχάριστος, ἁψίκορος, σκληρός, φθονερός, ἀπαίδευτος, ὡσὰν νὰ μαζεύεται ἀπὸ ὄχλον ἐκ πάσης γωνίας καὶ ἀπὸ βιαίους φλυάρους, ἐκεῖνος δὲ ποὺ ἀναμιγνύεται μὲ αὐτὸν εἶναι πολὺ ἀθλιώτερος.

* * *

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Ὥστε ὄχι εἰς θάνατον, ἀλλ' εἰς ἀθανασίαν θὰ περιέλθῃς, ὦ Ἀξίοχε, οὔτε θὰ στερηθῇς τὰ ἀγαθά, ἀλλὰ θὰ ἔχῃς εἰλικρινεστέραν τὴν ἀπόλαυσιν, οὔτε θὰ ἔχῃς ἀναμείκτους μὲ θνητὸν σῶμα τὰς ἡδονάς, ἀλλ' ἀμιγεῖς πάσης λύπης. Διότι πρὸς τὰ ἐκεῖ θὰ ὑπάγῃς ἀπΟμονωθεὶς ἀπ' αὐτὴν τὴν εἱρκτήν, ἐκεῖ ὅπου ὅλα εἶναι χωρὶς πόνους καὶ στεναγμοὺς καὶ ἀγήρατα, βίος δὲ ἥσυχος καὶ χωρὶς κακά, εὐτυχῶν εἰς ἡσυχίαν ἀσάλευτον καὶ πανταχόθεν θεωρῶν τὴν φύσιν, φιλοσοφῶν ὄχι χάριν τοῦ ὄχλου καὶ πρὸς θέατρον,  ἀλλὰ χάριν τῆς γνησίας ἀλήθειας.